08-07-2015
Alles heeft wat stil gelegen te warm om maar iets te doen, maar vooral de zorg voor onze lieve oude dame van 15.
En nu het wat koeler is moet ik het verlies verwerken van haar overlijden, onze oudste poes, na 15 jaar was ze gewoon moe en op en hebben wij haar in goed overleg met onze dierenarts laten inslapen, niet in de praktijk maar thuis waar ze hoorde.
Zij was de prinses in ons huis, grote leegte brengt dit met zich mee.
Ik was voornamelijk haar personeel, lekker eten, schone bak de kussentjes gezogen en opgeklopt en op tijd uitgewassen, kammen aaien en als ik ging stofzuigen moest ik haar ook zuigen, net zolang miauwen tot ze kreeg wat ze wilde dan lag ze stil op de tafel en kon ik wel een half uur doorgaan, het kon haar niet lang genoeg duren.
Maar zij wilde vooral vaak en heel veel aandacht aaien kroelen dan genoot ze, maar als het niet ging zoals zij wilde dan liet ze dit merken ook, als ik achter de laptop zat ging zij er gewoon op het toetsten bord liggen en ja dan kreeg ze wel aandacht was ik in de keuken dan wilde ze op het aanrecht zitten iets wat niet kan als je aan het koken bent maar daar had zij maling aan kon ze er niet op! dan liep ze diep beledigd weg en keek je het eerste uur niet meer aan, wat zal ik dit alles missen.
We hebben haar laten cremeren, een mooi urntje staat nu in huis.
Ze hoorde hier gewoon, in huis, dit voelt zo goed voor ons, ze is nu toch nog voor altijd een beetje bij ons, maar vooral de mooie herinneringen aan haar zitten in ons hart die vergeet je nooit.
Alles heeft wat stil gelegen te warm om maar iets te doen, maar vooral de zorg voor onze lieve oude dame van 15.
En nu het wat koeler is moet ik het verlies verwerken van haar overlijden, onze oudste poes, na 15 jaar was ze gewoon moe en op en hebben wij haar in goed overleg met onze dierenarts laten inslapen, niet in de praktijk maar thuis waar ze hoorde.
Zij was de prinses in ons huis, grote leegte brengt dit met zich mee.
Ik was voornamelijk haar personeel, lekker eten, schone bak de kussentjes gezogen en opgeklopt en op tijd uitgewassen, kammen aaien en als ik ging stofzuigen moest ik haar ook zuigen, net zolang miauwen tot ze kreeg wat ze wilde dan lag ze stil op de tafel en kon ik wel een half uur doorgaan, het kon haar niet lang genoeg duren.
Maar zij wilde vooral vaak en heel veel aandacht aaien kroelen dan genoot ze, maar als het niet ging zoals zij wilde dan liet ze dit merken ook, als ik achter de laptop zat ging zij er gewoon op het toetsten bord liggen en ja dan kreeg ze wel aandacht was ik in de keuken dan wilde ze op het aanrecht zitten iets wat niet kan als je aan het koken bent maar daar had zij maling aan kon ze er niet op! dan liep ze diep beledigd weg en keek je het eerste uur niet meer aan, wat zal ik dit alles missen.
We hebben haar laten cremeren, een mooi urntje staat nu in huis.
Ze hoorde hier gewoon, in huis, dit voelt zo goed voor ons, ze is nu toch nog voor altijd een beetje bij ons, maar vooral de mooie herinneringen aan haar zitten in ons hart die vergeet je nooit.
